Hoogsensitiviteit, oftewel HSP, is geen aandoening of afwijking. Het is wie je bent – een diepgevoelig, intuïtief en opmerkzaam mens. Vaak hoor ik mensen zeggen: “Ik heb HSP.” Maar eigenlijk is het juister om te zeggen: “Ik ben HSP.” Het is geen iets dat je hebt; het is een deel van jouw wezen, een gave die je leven op unieke wijze kan verrijken als je leert ermee om te gaan. Wat betekent het om HSP te zijn?Als hoogsensitief persoon ervaar je de wereld intens. Kleuren lijken feller, geluiden raken je dieper, emoties van anderen voel je soms bijna letterlijk. Iedereen ervaart de wereld op zijn eigen manier, dat klopt. Maar voor een HSP is dat gevoel extra sterk. Je merkt subtiele signalen op, voelt energieën aan, en leeft vaak meer vanuit je gevoel dan vanuit je verstand. Hoogsensitiviteit is een gave: het stelt je in staat om dieper te verbinden, creatiever te zijn, en subtiele dingen in het leven te zien die anderen vaak missen. Het is een kans om bewuster te leven, om te genieten van kleine momenten, en om situaties intuïtief te benaderen. Gevoelig voor prikkelsEen belangrijk kenmerk van HSP is gevoeligheid voor externe prikkels. Grote menigten, harde muziek of drukke omgevingen kunnen overweldigend zijn. Tegelijkertijd kun je juist intens genieten van muziek, kunst of de natuur, omdat deze ervaringen je diep raken.Hoogsensitiviteit komt in verschillende vormen en gradaties voor. Iedereen ervaart het op zijn eigen manier. Sommige HSP’ers zijn meer introvert, anderen vinden sociale interactie juist inspirerend maar raken snel vermoeid. Het gaat erom dat je leert herkennen wat jou voedt en wat je uitput. Typische kenmerken van HSPHoewel iedere hoogsensitief persoon uniek is, zijn er een aantal herkenbare eigenschappen: • Intens waarnemen van emoties, sfeer en details• Meer op gevoel dan op verstand afgaan• Gevoelig voor prikkels van buitenaf• Dieper contact met liefde, licht en schoonheid ervaren• Langere verwerkingstijd nodig hebben voor indrukken• Sterke intuïtie en empathie• Moeite met het stellen van grenzen• Sneller last van stress of lichamelijke klachten zoals vermoeidheid, slapeloosheid of hoofdpijn• Openstaan voor spirituele of paranormale ervaringen Deze eigenschappen kunnen uitdagingen met zich meebrengen, maar ook enorme voordelen. HSP’ers hebben vaak een diepere innerlijke wijsheid, een rijker emotioneel leven, en een krachtig vermogen tot creativiteit en medeleven. HSP en spiritualiteitVeel hoogsensitieve mensen voelen zich aangetrokken tot spiritualiteit. Het vermogen om subtiele energieën aan te voelen maakt dat je intuïtief verbinding kunt maken met jezelf en met anderen. Sommige HSP’ers ervaren dat ze boodschappen of inzichten ontvangen, een gevoel van synchroniciteit ervaren, of meer openstaan voor het “ongeziene”. Het mooie van HSP is dat deze gave je uitnodigt om bewuster te leven, om je intuïtie te volgen, en om je eigen energie en grenzen beter te leren kennen. Spirituele ontwikkeling kan een HSP helpen om balans te vinden tussen gevoeligheid en veerkracht. Hoogsensitieve kinderen: HSKHSP stopt niet bij volwassenheid. Ook kinderen kunnen hoogsensitief zijn, dan spreken we van een HSK: een hoogsensitief kind. Een HSK beleeft het leven intens en kan in het dagelijks leven uitdagingen ervaren, zoals concentratieproblemen, verlegenheid of overprikkeling. Tegelijkertijd zijn HSK’s vaak nieuwsgierig, zorgzaam, intuïtief en wijs beyond their years. Kenmerken van een HSK:• Intens beleven van emoties en indrukken• Sterke nieuwsgierigheid en behoefte aan uitleg• Verlegen of nerveus in grote groepen• Moeite met concentreren bij veel prikkels• Empathisch en zorgzaam naar anderen• Intuïtief en wijs Als ouder is het belangrijk een HSK te ondersteunen door grenzen te respecteren, rustmomenten te bieden, en de gevoeligheid te zien als een talent in plaats van een probleem. Zelfzorg en grenzenEen belangrijk thema voor HSP’ers is zelfzorg. Omdat je meer geeft dan je ontvangt, kan het gemakkelijk gebeuren dat je jezelf vergeet. Grenzen stellen is cruciaal: leren “nee” zeggen, tijd nemen voor jezelf, en omgaan met prikkels zijn vaardigheden die je welzijn enorm verbeteren. En vergeet niet: liefde voor anderen begint bij liefde voor jezelf. Door jezelf te omarmen, erken je je gevoeligheid als kracht en niet als zwakte. Praktische tips voor HSP• Creëer rustmomenten: Plan bewust tijd voor jezelf in, weg van drukte en prikkels.• Luister naar je lichaam: Vermoeidheid, hoofdpijn of spanning zijn signalen dat je te veel hebt opgenomen.• Verbind met je intuïtie: Meditatie, dagboekschrijven of stilte helpen je om je innerlijke stem te horen.• Stel grenzen: Leer op een vriendelijke manier “nee” zeggen tegen wat je uitput.• Geniet van de kleine dingen: Gebruik je gevoeligheid om schoonheid en magie in het alledaagse te zien.• Zoek gelijkgestemden: Een netwerk van begripvolle mensen helpt je balans te vinden. HSP omarmen: een levenslange reisHoogsensitiviteit is een levenslange gave. Het brengt uitdagingen, maar ook diepe vreugde, creativiteit en verbondenheid. Door te leren luisteren naar jezelf en je gevoeligheid te omarmen, kun je een leven leiden dat rijk is aan betekenis en innerlijke rust. Als HSP leer je dat het niet gaat om minder prikkels of het vermijden van emoties, maar om het vinden van balans, het benutten van je gave, en het leven vanuit liefde, licht en bewustzijn. Be light, be bright, be you.

Er zijn mensen die niet in het plaatje passen.Die van jongs af aan het gevoel hadden dat ze er een beetje naast stonden. Niet omdat ze wilden opvallen, maar omdat hun binnenwereld gewoon anders werkte.Ze voelden meer, zagen meer, vroegen zich dingen af die anderen niet leken te voelen of te willen weten. Die mensen noemen we vaak het zwarte schaap. Een etiket dat klinkt als: “degene die het niet goed doet”.Maar in werkelijkheid is het zwarte schaap vaak degene die iets in beweging brengt.Degene die niet meegaat in oude patronen,die voelt dat er meer waarheid, liefde en vrijheid mogelijk is.De last van anders zijnVoor het zwarte schaap begint het verhaal meestal met pijn.De pijn van buitengesloten worden, van onbegrip, van niet gezien worden voor wie je bent.Je voelt aan dat je niet klopt in het systeem waarin je geboren bent, of dat nu je familie, je werk, of zelfs de maatschappij is. Misschien werd je weggezet als “lastig”, “te gevoelig”, of “te idealistisch”.Misschien voelde je je schuldig omdat je niet blij kon zijn met wat anderen normaal vonden.Je probeerde je aan te passen, want ergens hoopte je dat het dan zou stoppen. Dat je erbij zou horen. Maar hoe meer je probeerde te passen, hoe verder je van jezelf afdreef. Tot er een moment kwam dat iets in jou brak.Of misschien juist: iets in jou ontwaakte.De ontwaking van het zwarte schaapEr komt een punt waarop je niet meer kunt doen alsof.Waarop je merkt dat het te veel energie kost om iemand te zijn die je niet bent.Je lichaam gaat tegenstribbelen. Je ziel begint te fluisteren.Je voelt dat je niet langer kunt leven op automatische piloot. Dat moment is pijnlijk, maar het is ook heilig.Want dat is het begin van de reis, de reis van het zwarte schaap. Vanaf daar begint het loslaten van oude rollen:de pleaser, de helper, de rebel, de stille, de sterke.Je ziet hoe je onbewust de emoties van anderen hebt gedragen, hoe je harmonie probeerde te bewaren ten koste van jezelf, en hoe je jouw licht kleiner hebt gehouden, zodat niemand zich bedreigd voelde. Het is confronterend om dat te zien.Maar het is ook bevrijdend. Want wat als jij niet “te veel” bent,maar gewoon de enige bent die voelt wat er echt aan de hand is?De spirituele rol van het zwarte schaapVanuit een hoger perspectief is het zwarte schaap vaak de ziel die kiest om te helen wat vastzit.Niet alleen in zichzelf, maar ook in de familielijn.Je draagt niet alleen je eigen verhalen, maar ook die van je voorouders.Hun angsten, hun overtuigingen, hun onverwerkte pijn. Jij bent degene die zegt:“Tot hier, en niet verder.” Dat is geen makkelijke taak.Het betekent dat jij het ongemak voelt dat anderen ontlopen.Dat jij soms degene bent die afstand moet nemen,niet omdat je niet van ze houdt,maar omdat je voelt dat liefde pas vrij kan stromen als er eerlijkheid komt. Het zwarte schaap is dus niet de verstorende factor,het is de waarheidsbrenger.De ziel die de stilte breekt.De stem die zegt: “Er is iets dat niet meer klopt, laten we wakker worden.”De eenzaamheid op het padToch is dit pad niet licht.Want anders zijn betekent vaak: alleen zijn.Mensen begrijpen je niet, ze projecteren hun angst op jou,ze noemen je lastig of onruststoker,terwijl jij alleen maar voelt wat onder de oppervlakte leeft. Die eenzaamheid is soms het grootste verdriet van het zwarte schaap. Je ziet patronen helder, maar je kunt ze niet voor een ander oplossen.Je moet leren om jouw licht niet te laten doven,zelfs als niemand naast je lijkt te lopen. Toch gebeurt er iets moois in die stilte.In dat alleen staan groeit je kracht.Je leert luisteren naar je eigen waarheid,zonder de bevestiging van buitenaf.En langzaam, heel langzaam,ontstaat er vrede met wie je bent.De transformatieWanneer het zwarte schaap zichzelf niet langer als probleem ziet, verandert de energie.Je begint te begrijpen dat jouw gevoeligheid geen vloek is,maar een kompas. Je ziet hoe jouw eerlijkheid mensen confronteert,maar ook bevrijdt.Je merkt dat jouw diepgang niet te zwaar is,maar precies datgene waar anderen stiekem naar verlangen. Het moment dat jij jezelf omarmt,verandert jouw hele omgeving.Niet omdat je hen probeert te veranderen,maar omdat je niet langer in het oude spel meespeelt. Je gaat leven vanuit authenticiteit,en dat heeft een trilling die niet onopgemerkt blijft.Mensen voelen zich veilig bij jou,ook al begrijpen ze je niet volledig.Jouw aanwezigheid alleen al brengt helderheid, zachtheid, waarheid. Je bent niet meer het zwarte schaap.Je bent het vrije hart dat licht brengt waar het donker was.De betekenis van jouw reisDe reis van het zwarte schaap is de reis van zelfherinnering.Je kwam niet om in te passen, je kwam om wakker te maken.Je kwam om liefde te brengen op plekken waar schaamte en stilte regeerden.Je kwam om te laten zien dat trouw zijn aan jezelfhet mooiste geschenk is dat je de wereld kunt geven. Er is niets fout aan anders zijn.Het is een teken van bewustzijn.En wie bewust leeft, kan niet meer terug naar de slaap. Jij bent hier om te herinneren dat liefde soms begint met eerlijkheid, dat verbinding soms vraagt om afstand,en dat vrijheid altijd begint met trouw zijn aan je eigen ziel. Dus als jij je herkent in het zwarte schaap,weet dat je niet fout bent.Je bent gewoon aan het ontwaken.En jouw licht, hoe anders het ook lijkt,is precies wat de wereld nu nodig heeft. De reis van het zwarte schaap is niet het einde van het verhaal.Het is het begin van echt leven.

"Als de bladeren van de bomen beginnen te vallen"

Officieel een stad, met stadsrechten sinds het eind van de 14e eeuw. Toch voelt het vaak meer als een dorp. Wie er doorheen wandelt, ziet gemoedelijke straten, een wekelijkse markt en een kleine gemeenschap die elkaar nog kent. Het is deze unieke combinatie van stad en dorp die charmeert, maar de werkelijkheid van vandaag laat een somberder beeld zien. Ondanks de stadsstatus is het dorp altijd geblevenOndanks de stadsstatus is het dorp altijd gebleven: een plek met smalle straten, een gemoedelijk centrum en een hechte gemeenschap die het een zachte, persoonlijke energie geven. Op een subtiel niveau toont dit hoe een stad niet alleen uit gebouwen en rechten bestaat, maar vooral uit de levenskracht van haar mensen en hun interacties. Maar de stad loopt leeg.De oude stadsrechten zijn er nog, maar wie er nu doorheen loopt, voelt dat nauwelijks. De stad verandert stukje bij beetje, en niet op een manier die leven of energie toevoegt. Het ziekenhuis verdween, het zwembad verhuisd naar een naburig dorp, sportscholen maakten plaats voor koopappartementen en flexwoningen, en nieuwe wijken staan al op de planning. Culturele initiatieven verdwenen stilletjes, en ontmoetingsplekken zoals sporthallen werden vervangen door woningen. Mensen verdwijnen mee met de stadHet gaat niet alleen om gebouwen; veel bewoners moesten hun huizen verlaten voor nieuwbouwprojecten. Hun verhalen, hun herinneringen, hun energie, ze gaan mee met de verdwijning van de plekken waar ze woonden. Wat overblijft is een stad die steeds meer voelt als een dorp, met hoge woontorens als façade van stedelijkheid, maar een hart dat langzaam leegloopt. Wie echt wil winkelen of uitgaan, moet naar een grotere stad in de buurt. Het uitgaansleven ligt al jaren in een lichte winterslaap. Natuurlijk zijn er terrassen en horeca waar het in de zomer druk kan zijn, maar plekken waar jongeren na middernacht samenkomen? Die zijn er nauwelijks. Hoe kijkt de stad naar ons?Het roept vragen op: hoe zien de mensen die beslissingen nemen, ons eigenlijk? De inwoners zijn geen theaterpubliek, geen museumbezoekers of mensen die uit de hoogte leven. Ze zijn praktisch, nuchter, gebonden aan hun gemeenschap. Toch verdwijnen juist de kleine plekken die energie en verbondenheid voeden. Kleine ontmoetingsplekken verdwijnenVeel speeltuinen en kleine ontmoetingsplekken verdwijnen langzaam. Waar kinderen ooit lachten en buren elkaar ontmoetten, is nu stilte. Alleen een paar grotere plekken blijven over, maar hun energie kan de leegte niet vullen die achterblijft. Een dorp vol woontorensEn toch rijzen de woontorens omhoog, hoog en modern, alsof ze willen laten zien dat dit écht een stad is. Ze torenen boven de straten, glanzend en nieuw, maar hun schaduw valt op lege pleinen en gesloten winkels. Op een dieper niveau zijn deze torens slechts de buitenkant; de echte levenskracht, het hart van de gemeenschap, stroomt langzaam weg. De stilte in de straten, het zachte ruisen van de wind langs lege gevels, de lege marktpleinen, het is voelbaar, bijna tastbaar. Er is nog adem, maar met een lichte, vermoeide zucht. Wat overblijftEen dorp met stadsrechten. De officiële status blijft, maar het bruisende centrum, de ontmoetingsplekken en de sociale levendigheid zijn grotendeels verdwenen. Wat overblijft, zijn woningen, eettenten, een handjevol functionele winkels en een wekelijkse markt. Op een subtiel niveau laat dit zien hoe een gemeenschap langzaam haar hart verliest wanneer de plekken die energie geven verdwijnen. Een dorp dat de illusie van een stad behoudt, terwijl haar ziel langzaam leegloopt. En zo staat het daar: hoog oprijzend in woontorens, maar met lege straten als aderen zonder stroom. Wie wandelt, voelt de stilte tussen de muren, hoort de echo van wat ooit was, en ziet de zachte schaduw van een stad die haar hart verliest. Het is een plek waar tijd langzaam wegvloeit, en waar de essentie van het dorp zich terugtrekt in de leegte van haar eigen herinneringen. Wat blijft er over van een plek als de gebouwen blijven, maar de verhalen verdwijnen?

De deurbel zonder geluidOver weten zonder bewijs, en zien zonder dat het er is. Sommige dingen beginnen al voordat ze bestaan.Zoals een praktijk zonder ruimte.Of een deurbel zonder geluid. Dit is het verhaal van hoe ik iets dat er nog niet is, toch al kan voelen, en hoe het stap voor stap werkelijkheid wordt.

We kennen allemaal de vijf zintuigen: horen, zien, ruiken, proeven en voelen. Maar er is ook een zesde zintuig, iets dat verder gaat dan wat we met onze gewone zintuigen kunnen waarnemen. In de spirituele wereld noemen we dit ook wel ‘helder waarnemen’ of intuïtieve vermogens. Misschien heb je zelf wel eens gedacht:“Hoe weet ik dit?”Of: “Waarom voel ik dit ineens zó sterk aan?” Grote kans dat je dan contact maakt met jouw zesde zintuig. En wist je dat dat zintuig allerlei vormen kan aannemen?Misschien herken jij er wel één of meerdere bij jezelf. Ik zie, ik zie… wat jij niet ziet (Helderziend)Helderziendheid klinkt misschien een beetje mysterieus of ‘zweverig’, maar eigenlijk is het heel natuurlijk.Het betekent simpelweg dat je beelden, visioenen of flitsen van informatie kunt zien, niet met je fysieke ogen, maar met je innerlijke blik. Dit kan er bijvoorbeeld zo uitzien:• Je krijgt ineens een beeld van iemand die je gaat bellen.• Je ziet kleuren of aura’s rond mensen.• Je droomt iets dat later uitkomt.• Je visualiseert iets wat je helpt bij het maken van keuzes. Zelf krijg ik vaak beelden of flitsen van iets wat zich afspeelt of gaat afspelen. Soms zie ik een soort minifilmpje in mijn hoofd. Het voelt alsof er een extra laag informatie beschikbaar is die me inzichten geeft. Dat kan heel subtiel zijn, maar ook heel duidelijk. Voelen als superkracht (Heldervoelend)Ben jij een sfeer-spons? Dan is de kans groot dat jij heldervoelend bent.Je voelt feilloos aan hoe iemand zich echt voelt, ook als diegene dat niet laat merken. Je neemt emoties en energieën van anderen op alsof ze van jou zijn. Herkenbare voorbeelden:• Je voelt direct de sfeer in een ruimte.• Je voelt verdriet of spanning bij iemand zonder dat het zichtbaar is.• Je raakt snel overprikkeld in groepen.• Je leeft intens mee met anderen. Voor mij is dit dagelijks voelbaar.Als ik niet oplet, loop ik zomaar met de emoties van een ander op mijn schouders. Maar sinds ik dit herken, weet ik hoe ik ermee om kan gaan, en dat voelt als een superkracht. Die stem in je hoofd is niet gek (Helderhorend)Helderhorend zijn betekent dat je informatie opvangt via geluid: een stem, een woord, een liedje. Niet van buitenaf, maar van binnenuit. Je hoort als het ware fluisteringen van je intuïtie of gidsen. Soms hoor ik zinnen die ineens oppoppen, niet van mezelf, maar wél precies wat ik moet zeggen of weten op dat moment. Zo’n stemmetje waar je maar beter naar kunt luisteren. Voorbeelden hiervan:• Je hoort een stem die je iets influistert op een belangrijk moment.• Je hoort in gedachten een naam terwijl je niet weet waarom, en die blijkt ineens relevant.• Je hoort een liedje dat exact aansluit bij jouw situatie, op het perfecte moment. Het is soms zó subtiel dat je het bijna mist, maar als je erop leert letten, wordt het steeds duidelijker. Denk aan dat zinnetje in je hoofd dat je zomaar zegt tegen een vriend of vriendin, en dat blijkt dan precies te zijn wat diegene moest horen. Zomaar weten zonder reden (Helderwetend)Dit is mijn sterkste gave: ik weet het gewoon.Zonder bewijs, zonder logica. De kennis is er ineens, als een soort download. Vroeger twijfelde ik eraan, maar inmiddels weet ik dat dit een vorm van intuïtie is die ik mag vertrouwen.Mensen stellen me een vraag en ik hoor mezelf antwoorden alsof het van buiten mij komt. Of ik zeg zomaar iets wat later precies blijkt te kloppen. Het gebeurt zo vaak dat ik inmiddels wéét dat dit echt is. Herken je dit?• Je weet dat iemand gaat bellen, en het gebeurt.• Je voelt direct of iets klopt of niet.• Je weet wat iemand gaat zeggen nog vóórdat die persoon zijn of haar mond opent.• Je geeft spontaan advies dat zó raak is dat mensen je verbaasd aankijken. Hoe meer ik erop vertrouw, hoe krachtiger het wordt. Die geur is geen toeval (Helderruikend)Sommige mensen ruiken dingen die er fysiek niet zijn. Denk aan sigarettenrook als je aan je overleden opa denkt, een bloemengeur bij een mooi spiritueel moment, of ze krijgen via geur een waarschuwing of juist een geruststelling. Deze gave is zeldzamer, maar zeker niet minder sterk. Geur is emotie en vaak ook een boodschap. Voorbeelden:• Je ruikt de aftershave van je overleden opa.• Je ruikt bloemen als je mediteert.• Je ruikt sigarettenrook zonder dat iemand rookt, precies op het moment dat je aan iemand denkt. Geur gaat direct naar je gevoel en is dus vaak een heel directe manier van weten. Kauwgom op afstand!? (Helderproevend)Dit is misschien wel de mafste, maar ó zo grappige gave.Je proeft iets in je mond zonder dat je iets eet of drinkt.Ik heb dit maar één keer meegemaakt en dat was echt bizar.Ik was aan het bellen met mijn zusje, ze was in een andere stad met vrienden, en ineens vroeg ik:“Heb jij die roze bubbelgum in je mond of zo?”Ik proefde het zó duidelijk. En ja hoor, ze barstte in lachen uit.Ze had roze bubbelgum in haar mond, precies wat ik proefde. Hoe dan? En jij, welke helderheid leeft in jou?Iedereen heeft intuïtieve gaven.Bij sommigen staan ze volop aan, bij anderen sluimeren ze nog een beetje. En weet je, er is geen goed of fout, geen beter of meer ontwikkeld. Alles begint met herkennen, voelen wat bij jou past en het leren vertrouwen. Mijn tip, let eens op de kleine dingen.• Welke zintuiglijke indruk komt steeds terug?• Wanneer voel je iets voordat het gebeurt?• Op welke manier krijg jij inzichten? Jouw zesde zintuig is er al, jij hoeft het alleen maar (opnieuw) te ontdekken en erop te vertrouwen.

Wanneer voel jij je echt gelukkig? Misschien denk je aan een ontspannen dag op een zonovergoten strand met je beste vrienden, waar de dagelijkse zorgen even helemaal wegvallen. Of zie je jezelf eerder als eigenaar van een succesvol bedrijf dat soepel draait, zelfs terwijl jij slaapt, en dat je in staat stelt om je gezin een comfortabel leven te bieden? Wat geluk ook voor jou betekent, één ding is zeker: het is iets heel persoonlijks. Niet alleen verschilt het van persoon tot persoon, maar het verandert ook door de jaren heen. Denk maar eens terug aan je dromen van vijf jaar geleden, grote kans dat die nu niet meer hetzelfde zijn. Zijn we echt op zoek naar geluk?Geluk najagen kan ons enorm motiveren, dat is waar. Maar de laatste tijd stel ik mezelf een andere vraag: zijn we écht bezig met het najagen van geluk, of zijn we vooral gefixeerd op het verschil tussen wat we hebben en wat we denken te missen? Kijk maar naar de groeiende wereld van zelfhulpboeken, cursussen en coaches. We lezen, leren en luisteren. We proberen allerlei strategieën toe te passen om dichter bij dat ideale plaatje te komen. En eerlijk is eerlijk, veel van die tools zijn écht waardevol. Zelf ben ik er ook ingedoken en heb ik er mooie inzichten uit gehaald.Maar hier zit het probleem: we passen het vaak niet structureel toe. Zelfs bekende coaches zeggen dat hun succes deels komt doordat mensen blijven terugkomen… juist omdat ze niet doen wat ze geleerd hebben. We raken geïnspireerd, we voelen de vonk, maar binnen een week zijn we weer terug bij af. Niet omdat de boodschap niet klopt, maar omdat we het idee van geluk vaak te groot en te ingewikkeld maken. Geluk in eenvoudLaten we even teruggaan naar de basis. Beantwoord voor jezelf eens deze twee vragen: • Wat betekent geluk voor mij?• Wat maakt mij gelukkig? Waarschijnlijk was je antwoord op de eerste vraag een heel verhaal, en het tweede een lijstje van simpele dingen: een goed gesprek, een knuffel, een grappig filmpje, een avondje koken met vrienden. En toch zijn het juist die kleine momenten die ons werkelijk een gevoel van geluk geven, hoe vluchtig ook. Voor mij was er zo’n moment waarop ik echt besefte wat geluk voor mij betekent: toen ik mijn man leerde kennen. Die tijd van verhuizen, plannen maken en uiteindelijk trouwen gaf me een diep gevoel van vervulling dat ik daarvoor niet kende.Vroeger dacht ik dat ik gelukkig zou worden als ik kapster werd, dat was mijn droom en mijn idee van succes. Maar later ontdekte ik dat geluk soms op onverwachte plekken ligt, en dat het leven andere wendingen kan nemen die je juist vervullen. Wat mij nu vaak echt gelukkig maakt, zijn de simpele, pure momenten, zoals het zien genieten van mijn kinderen. Waar ik vroeger vooral plezier haalde uit feestjes als carnaval of een dagje kermis, geniet ik daar nu vooral omdat ik zie hoe blij mijn kinderen ervan worden. Dat geeft mij een diepere voldoening dan ik ooit alleen had kunnen ervaren. Tijd voor iets anders: innerlijke vredeWat nou als we niet langer streven naar een constant gevoel van geluk, maar in plaats daarvan op zoek gaan naar rust? Naar vrede met waar we zijn en wie we zijn op dit moment?Want kijk eens eerlijk naar je leven nu. Hoeveel dingen die je nu hebt, waren ooit een droom? Een fijne relatie, een eigen huis, een stabiel inkomen, grote kans dat je er minstens één van bereikt hebt. Maar voel je je ook echt tevreden?Vaak blijven we streven, omdat geluk voor ons aanvoelt als iets buiten onszelf, iets dat we nog moeten vinden of bereiken. Maar vrede komt van binnen. Het ontstaat wanneer we leren waarderen wat er al is, dankbaar zijn voor de weg die we al hebben afgelegd, en keuzes maken vanuit onze passies in plaats van onze angsten of tekorten. Voor mij heeft het duiken in het spirituele veel rust en houvast gebracht. Het helpt me om mijn gedachten te ordenen en te leven vanuit een plek van vertrouwen in mezelf en het leven. Geluk of vrede?Misschien draait het leven minder om het eindeloos najagen van geluk, en meer om het creëren van ruimte voor rust, voor waardering, voor betekenis. En vanuit die plek komt geluk vaak vanzelf, onverwacht, en in de kleinste dingen.Dus stel jezelf eens de vraag: niet alleen “wat maakt me gelukkig?”, maar ook “wat geeft me rust?”

“Waar ken ik jou toch van?”Soms kijk je iemand in de ogen en voel je het meteen: dit is geen gewone ontmoeting. Er is herkenning, een klik die dieper gaat dan woorden. Ooit had ik zo’n ontmoeting waarbij het voelde alsof alle grenzen wegvielen, alsof er iets ouds en vertrouwds tussen ons speelde. Het ging verder dan de situatie van toen. Er ontstond een gevoel van verbondenheid dat me diep raakte. Dat moment liet me beseffen: sommige ontmoetingen zijn niet te verklaren met je hoofd, alleen met je hart. En tegelijkertijd wist ik: dit is niet blijvend. Ook deze ziel mocht ik weer loslaten, hoe bijzonder het contact ook was. Niet alles of iedereen blijft. Maar sommige ontmoetingen laten een afdruk op je ziel achter, en dat is genoeg. We leven in een tijd waarin de waarheid sneller zichtbaar wordt, ook in de liefde. Steeds meer mensen ontmoeten nu hun soulmate of tweelingziel. Dat voelt intens, alsof je elkaar al eeuwen kent. En dat klopt ook vaak. In zielsrelaties ben je al eerder met elkaar verbonden geweest. Je loopt samen een pad van heling, groei en bewustwording. Wat is het verschil?• Een soulmate is iemand die je ziel herkent. Jullie ondersteunen elkaar, spiegelen en leren. Dat kan een partner zijn, maar ook een kind, vriend of familielid. Het voelt als thuiskomen.• Een tweelingziel is nog dieper. Je bent als yin en yang: één ziel in twee lichamen. Deze relatie is vaak stormachtig en transformerend. Je komt elkaar tegen om te helen, op het diepste niveau. Het is niet altijd makkelijk, soms zelfs pijnlijk, maar het doel is groei en uiteindelijk: innerlijke rust.• En dan is er nog je zielsfamilie. Mensen bij wie je je meteen veilig en gezien voelt. Je hoeft niet alles uit te leggen, want jullie voelen elkaar. Het zijn de mensen die je ziel verwarmen, zonder dat het  per se een liefdesrelatie is. Zielsrelaties vragen iets van je. Ze laten je voelen waar je nog mag helen. Oude pijn komt naar boven, juist omdat je ziel die wil loslaten. Het is niet altijd licht en luchtig, maar wel liefdevol. Want door die ander leer je jezelf dieper kennen. Dus als je iemand ontmoet en je hart maakt een sprongetje dat je niet kunt verklaren… sta er dan bij stil. Misschien is het een stukje ziel dat je herkent. Misschien duurt het even. Misschien maar kort. Maar het heeft je iets gebracht. En dat is precies de bedoeling.

Als medium en coach spreek ik regelmatig mensen die worstelen met verbroken familiebanden. Het is een thema dat diep raakt, en eerlijk gezegd ook iets wat op mijn eigen pad heeft gespeeld. Juist daardoor weet ik hoe moeilijk het is om los te laten, zeker als het gaat om mensen die ooit zo dichtbij stonden. En toch… soms is het nodig. Omdat het leven ons vraagt te kiezen voor onszelf, hoe pijnlijk dat ook is. Weet je lieve mensen, sommige besluiten voel je al maanden van tevoren aankomen. Je probeert het nog even uit te stellen, omdat je weet dat het je diep zal raken. Maar uiteindelijk komt er dat moment dat je voelt: tot hier, en niet verder. Wanneer mensen, hoe dierbaar ook, geen oprechte interesse meer tonen, afstandelijk of zelfs onaangenaam reageren, dan komt er een punt waarop je jezelf moet beschermen. Dat is geen egoïsme. Dat is zelfliefde. Onlangs sprak ik een moeder in mijn praktijk die in haar zachtheid jarenlang hoop bleef houden op herstel van het contact met haar dochter. Maar telkens weer werd ze geconfronteerd met afstand en afwijzing. Uiteindelijk voelde ze dat het niet langer ging: ik verlies mezelf hierin, zei ze. Ze besloot het contact los te laten. Niet vanuit boosheid, maar vanuit innerlijke rust. Af en toe brandt ze een kaarsje, voor haar dochter én voor zichzelf. Om de liefde niet te verliezen, ook al is er nu afstand. Ik herkende haar verhaal. En ik weet hoe moeilijk het is om trouw te blijven aan wat jij van binnen voelt, ook als de buitenwereld dat niet begrijpt. Maar daar ligt de kracht: dat je leert luisteren naar je innerlijke stem. Dat jij de enige bent die weet wat goed is voor jouw hart, jouw energie, jouw leven. Loslaten is geen falen. Het is soms de meest liefdevolle keuze die je kunt maken.Dus aan iedereen die met een soortgelijke situatie te maken heeft: weet dat je niet alleen bent. En weet dat kiezen voor jezelf geen egoïsme is, maar een daad van moed. Als het de bedoeling is dat het contact hersteld wordt, dan zal dat gebeuren. Op het juiste moment. En dan zal je begrijpen waarom dit proces nodig was.

Er zijn situaties waarin je lichaam steeds opnieuw protesteert, zonder duidelijke medische reden. Vaak gebeurt dat in contact met mensen die je het meest dierbaar zijn: familie.

Vraag van een cliënt: "Werkt de Wet van Aantrekkingskracht nou écht? Of is het gewoon toeval?"