"Als de bladeren van de bomen beginnen te vallen"
De dagen worden korter, de zon verdwijnt haast voordat je je koffie op hebt, en de kou sluipt ongemerkt je huis en je hoofd binnen. Overal hoor je mensen zuchten: “Ja, ik voel die winterdip alweer aankomen.” Het klinkt bijna onvermijdelijk. Maar is dat eigenlijk wel zo? Bestaat die winterdip echt, of maken we hem onszelf gewoon wijs?
Waarom ik van de winter hou
Voor mij is de winter een van de fijnste tijden van het jaar. Het is het seizoen van dekentjes op de bank, films kijken, knusse avonden, Sinterklaas vieren, kerst en natuurlijk Oud en Nieuw. Ik word echt happy als ik de kerstboom mag zetten, de lampjes aan doe en het huis een beetje feestelijk maak. Voor mij is de winter een periode van warmte, gezelligheid en vertraging.
Toch moet ik eerlijk zijn: er zijn winters geweest waarin ik minder lekker in mijn vel zat. Dan merkte ik dat ik minder genoot van al die fijne dingen. Het zette me stil en maakte dat de korte, donkere dagen soms zwaarder voelden. Zo besef je dat een “winterdip” niet alleen iets van het seizoen is, maar ook te maken kan hebben met hoe je je voelt.
Wat is die winterdip eigenlijk?
Iedereen praat erover alsof het normaal is om je in de winter somber, moe en futloos te voelen. Minder zonlicht, minder vitamine D, je biologische ritme raakt van slag… klinkt logisch.
Maar als ik om me heen kijk, merk ik dat sommige mensen de donkere maanden moeiteloos doorkomen. Wat maakt het verschil?
Het lijkt er vaak op dat de winterdip niet alleen in het seizoen zit, maar ook in ons hoofd. We horen overal: “Het is normaal om je slecht te voelen in de winter.” En daardoor gaan we ons er ook naar gedragen. We bewegen minder, zien minder mensen, trekken ons terug… en voilà, het gevoel van een dip is daar.
Het verschil zit vaak in hoe je er zelf in staat. Veel van die zogenaamde dip zit wat mij betreft in ons hoofd. Als we onszelf vertellen dat we ons slecht moeten voelen in november, gebeurt het vaak ook echt.
Mijn winterervaring
Bij mij wisselt het ook. Sommige winters voel ik me zwaar en futloos, en lijkt alles tegen te zitten. Andere jaren ben ik juist actief, plan ik dingen en merk ik dat ik veel energie heb. Waarom? Vaak zit het in hoe ik tegen de winter aankijk en wat ik bewust doe om mijn energie op peil te houden.
Mijn winterritueel
Zelf heb ik ontdekt dat het helpt om bewust van de winter te genieten. Dat klinkt simpel, maar het maakt echt een groot verschil:
• Knusse avonden Een dekentje, een kop thee, een goede film. Even niets moeten en helemaal ontspannen.
• Feestjes en tradities Sinterklaas, kerst en alles wat erbij hoort. Die kleine momenten van gezelligheid geven energie en plezier.
• Daglicht pakken waar het kan Zelfs een korte wandeling in het zonnetje maakt je dag lichter.
• Samen zijn Met vrienden, familie of gewoon een praatje met de buurvrouw. Sociaal contact houdt je energie en humeur op peil.
Het grappige is dat hoe meer ik deze dingen doe, hoe minder zwaar de winter voelt. Het voelt dan niet alsof ik tegen een natuurlijke “winterdip” vecht, maar alsof ik bewust keuzes maak voor mijn energie en geluk.
Is de winterdip echt?
Misschien een beetje, maar waarschijnlijk minder dan we denken. Het grootste deel zit in ons hoofd. Dat betekent niet dat je je gevoelens moet negeren: voel wat je voelt, maar het betekent wel dat je er invloed op hebt.
Je kunt de winter een stuk draaglijker maken door bewuste keuzes te maken, actief te blijven en dingen te doen die je energie geven.
Dit jaar wil ik het anders doen. Niet wachten tot de winter mij moe en futloos maakt, maar zelf ontdekken hoe ik deze maanden zo fijn mogelijk kan maken. Misschien is dat wel de echte sleutel: niet dat de winterdip bestaat of niet, maar dat we wél kunnen kiezen hoe we ermee omgaan.
Voor mij is de winter geen seizoen van somberheid, maar van warmte, gezelligheid en kleine geluksmomentjes. En als je dat beseft en er actief voor kiest… dan kan de winter ineens je favoriete seizoen zijn.
Reactie plaatsen
Reacties